Οι περισσότερες ουρολοιμώξεις προκαλούνται από βακτήρια. Μπορεί να προσβληθούν όλα τα μέρη του ουροποιητικού συστήματος, τα οποία είναι η ουρήθρα, η ουροδόχος κύστη, οι ουρητήρες και οι νεφροί.

Αποτελεί ένα μείζων κοινωνικό πρόβλημα και αφορά όλες τις ηλικιακές ομάδες με ιδιαίτερη εμφάνιση στην τρίτη ηλικία.

Η πάθηση συχνά συνοδεύεται από σημαντική νοσηρότητα (προκαλεί κατάθλιψη, απομόνωση και άγχος, ενώ δεν πρέπει να παραβλέπεται και η σεξουαλική δυσλειτουργία που συχνά εμφανίζεται).

Η αντισύλληψη, το «χάπι» όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται είναι η μοναδική μέθοδος που προσφέρει στη γυναίκα ΑΠΟΛΥΤΟ έλεγχο και ανεξαρτησία στην ερωτική της ζωή.

Έξαλλου το χάπι είναι μέθοδος που εξαρτάται 100% από την γυναίκα, δεν απαιτείται ιατρική επέμβασή όπως π.χ. το σπιράλ.

Η υπογονιμότητα είναι η αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτευχθεί εγκυμοσύνη μετά από τακτικές επαφές για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, το οποίο διαφέρει ανάλογα με τη ηλικία, την συχνότητα των επαφών κτλ.

Ο πόνος στο μαστό ή αλλιώς μασταλγία είναι συνήθης σε γυναίκες όλων των ηλικιών και αποτελεί στην πραγματικότητα μια φυσιολογική διαταραχή και όχι νόσημα. Χωρίζεται σε κυκλική, όταν εμφανίζεται κάθε μήνα, πριν την περίοδο, και σε μη κυκλική όταν δεν σχετίζεται καθόλου με την περίοδο.

Οι μύκητες είναι η πιο συνηθισμένη φλεγμονή του κόλπου σε νέες γυναίκες. Το πιο συχνό είδος μυκήτων που συναντάμε είναι το Candida albicans.

Σε ένα 30% των περιπτώσεων δεν δημιουργεί συμπτώματα ,ενώ στο υπόλοιπο των γυναικών προκαλεί διάφορες ενοχλήσεις .

Μεταξύ 50% και 70% των γυναικών, ή περισσότερο από μια στις δύο πάσχει από ΠΜΣ. Ο όρος ΠΜΣ περιγράφει και εμπεριέχει ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα πριν την αναμενόμενη περίοδο.

Στη δυτική ιατρική η έννοια της σεξολογίας είναι ένας όρος που ενσωματώνει διάφορες ακαδημαϊκές επιστήμες. Οι ψυχολογικές θεωρίες των Freud kai Kraft-Ebing θεμελίωσαν την Ευρωπαϊκή σεξολογία στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία μικροοργανισμών που τις προκαλεί, αλλά τείνει να κυριαρχήσει η «γνωστή» καντιντίαση η οποία έχει γίνει ένα «καυτό θέμα» τα τελευταία χρόνια στις ανεπτυγμένες χώρες.

Εμφανίζονται σε ποσοστό άνω του 20% κυρίως στην αναπαραγωγική ηλικία. Ονομάζονται, επίσης, και λειωμυώματα, επειδή προέρχονται από τις λείες μυϊκές ίνες του μυομητρίου.

Ο όρος «διαταραχές περιόδου» αναφέρεται σε όλες τις ανωμαλίες του κύκλου, όπως είναι η συχνομηνόρροια, δηλαδή η εμφάνιση της εμμήνου ρύσης σε διαστήματα μικρότερα των 24 ημερών,
αραιομηνόρροια – εμφάνιση σε διαστήματα μεγαλύτερα των 35 ημερών, αμηνόρροια, ολιγομηνόρροια – η έμμηνος ρύση διαρκεί λίγες ημέρες ( 2-3 ) ή περισσότερες, αλλά με ελάχιστη ροή αίματος, πολυμηνόρροια, που διαρκεί για διάστημα μεγαλύτερο των 8 ημερών ή η ποσότητα αίματος είναι μεγαλύτερη της συνηθισμένης.

Η εμμηνόπαυση είναι η χρονική στιγμή που αναφέρεται στην τελευταία εμμηνορρυσία της γυναικάς. Στις περισσότερες γυναίκες συμβαίνει μεταξύ 50-52 ετών. Όταν εμφανιστεί σε αρκετά μικρότερη ηλικία ( 36-38) αναφέρεται ως πρόωρη εμμηνόπαυση.

Η σύφιλη οφείλεται στο μικροοργανισμό Treponema Pallidum και μεταδίδεται επίσης σεξουαλικά . Μετά από επώαση 3-90 ημερών εμφανίζεται η Πρωτογενής σύφιλη σαν έλκος στα γεννητικά όργανα, τον τράχηλο, το στόμα, τον πρωκτό. Μετά την επούλωση συνήθως αφήνει μικρή ουλή. Στην Δευτερογενή σύφιλη, η οποία εμφανίζεται 4-6 εβδομάδες μετά το έλκος , οι βλάβες είναι δερματικές.